اطاق خودیها و جمع غریبه ها

یکی از دوستان مطلب زیر را ارسال کرده اند

در مورد اطاق مرکز، اینرا باید بگویم که ظاهرا جای از ما بهتران شده. همه خودیها آنجا جمعشان جمع است و ما بیرونیها بیخودی و غریبه. چرا اینقدر دوستان از بدنه اصلی مسجد دور افتاده اند. چرا ما در جریان هیچ چیزی نیستیم و فقط نتیجه به ما گفته میشود؟ آیا ما قابل نیستیم؟ چرا اگر مشکلی است از ابتدا به ما نمیگوید؟ اما وقتی به مرحله خرج کردن رسید فقط بخش هزینه را با ما در میان میگذارید. چرا از ابتدا نه؟ چرا مردم غریبه اند ؟ اگر ما غریبه هستیم پس برای هزینه ها نیز غریبه ایم اما اگر آشنا هستیم پس لطفآ از ابتدا، از همان لحظه آغاز مشکل ما را در جریان قرار دهید. من اگر احساس کنم که مرکز به من تعلق دارد و من به مرکز بیشتر دل سوزی میکنم و کمک. لطفآ از این حالت که شما همه چیز را بهتر از مردم بیرون اطاق میدانید دست بردارید. البته منکر زحمات دوستان نیستم اما کارها با هم فکری و همیاری بهتر و زودتر حل میشود.